|
Επισήμανση της 200ης επετείου της θανάτωσης του Ρήγα Φεραίου , Πύργος Νέμποϊσια, Βελιγράδι 1998
Η Αυτού Παναγιότητα ο Πατριάρχης της Σ.Ο.Ε. κ. Παύλος, με την ευκαιρία της επισήμανσης της 200ης επετείου της θανάτωσης του Ρήγα Φεραίου, Πύργος Νέμποϊσια, Βελιγράδι 1998
Ίδρυση του Συλλόγου των Ελλήνων της Σερβίας «Ρήγα Φεραίου»: O Έλληνας Ιερέας που λειτουργεί στο Βελιγράδι, ο Διογένης Βαλαβανίδης και ο πρέσβης της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Βλασσόπουλος, 1997
Ο Σπυρίδων Χατζάρας – διευθυντής του Γραφείου τύπου της Ελληνικής Πρεσβείας και ο Διογένης Βαλαβανίδης, σε εορτασμό στον Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου, Ζέμουν, 1997
Η Α.Β.Υ. πριγκίπισσα Katarina Karađorđević με τον πατέρα της και ο Διογένης Βαλαβανίδης
  Ο Διογένης Δ. Βαλαβανίδης υπήρξε ο πρώτος Πρόεδρος του Συλλόγου των Ελλήνων που ζουν στη Σερβία «Ρήγας Φεραίος». Μερικές από τις φωτογραφίες πάρα κάτω είναι τεκμήρια της περιόδου εκείνης. Επίσης, ασκούσε και το πόστο του προέδρου της Νέας Εταιρείας Σερβο-ελληνικής φιλίας. Στη διάρκεια της δεκαετίας του ενενήντα, την εποχή των μεγάλων δοκιμασιών του σερβικού λαού, ο οποίος βρέθηκε εκτεθειμένος σε πιέσεις και διεθνή απομόνωση, ανέπτυξε ενεργό δράση στον τομέα της διοργανωμένης μεταφοράς ανθρωπιστικής βοηθείας από την Ελλάδα, προοριζόμενης για τους πληγέντες και τα θύματα του πολέμου στους χώρους της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Εκτός αυτού, στο πλαίσιο του προγράμματος και του καταστατικού της Νέας Εταιρείας Σερβο-ελληνικής φιλίας εργάσθηκε ενεργά και δραστήρια για τη διοργάνωση εκθέσεων, συναυλιών και άλλων πολιτιστικών και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, οι οποίες συμβάλλουν στην γόνιμη συνεργασία μεταξύ των δύο λαών. Μια από τις δραστηριότητες της Νέας Εταιρείας Σερβο-ελληνικής φιλίας ήταν η συμμετοχή στη διοργάνωση της πλέον ασυνήθιστης ποδοσφαιρικής συνάντησης στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Την περίοδο των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας και του Βελιγραδίου, στο κέντρο του Βελιγραδίου, στο στάδιο της ποδοσφαιρικής ομάδας Partizan, στις 7 Απριλίου του 1999 παίχθηκε φιλικός ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ της Αθηναϊκής ΑΕΚ και της Partizan Βελιγραδίου.  Ο σκοπός ήταν να  διατυμπανιστεί το μεγαλείο και η ειλικρίνεια της φιλίας, η οποία συνδέει τους δύο λαούς. Και τότε συνέβη κάτι το αντίθετο προς όλους τους κανόνες και αρχές της αθλητικής άμιλλας. Οι οπαδοί της εντόπιας ομάδας χειροκροτούσαν και υποστήριζαν μεγαλόφωνα τους φιλοξενουμένους από την Αθήνα, ενώ η οπαδοί της ΑΕΚ, οι οποίοι συνόδευαν την ομάδα τους, στολισμένοι με σημαίες της Partizan, υποστήριζαν την ομάδα του Βελιγραδίου. Ο διαιτητής του αγώνα, κατόπιν κοινής συγκατάθεσης, διέκοψε τον αγώνα στο 65-το λεπτό για να προφθάσουν οι παίκτες και η ηγεσία της ομάδας να περάσουν στη γειτονική Ουγγαρία πρωτού πέσει η νύχτα, απ’ όπου συνέχισαν αεροπορικώς από τη Βουδαπέστη για την Αθήνα.
  
|
Ο Διογένης Δ. Βαλαβανίδης υπήρξε ο πρώτος Πρόεδρος του Συλλόγου των Ελλήνων που ζουν στη Σερβία «Ρήγας Φεραίος». Μερικές από τις φωτογραφίες πάρα κάτω είναι τεκμήρια της περιόδου εκείνης. Επίσης, ασκούσε και το πόστο του προέδρου της Νέας Εταιρείας Σερβο-ελληνικής φιλίας. Στη διάρκεια της δεκαετίας του ενενήντα, την εποχή των μεγάλων δοκιμασιών του σερβικού λαού, ο οποίος βρέθηκε εκτεθειμένος σε πιέσεις και διεθνή απομόνωση, ανέπτυξε ενεργό δράση στον τομέα της διοργανωμένης μεταφοράς ανθρωπιστικής βοηθείας από την Ελλάδα, προοριζόμενης για τους πληγέντες και τα θύματα του πολέμου στους χώρους της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Εκτός αυτού, στο πλαίσιο του προγράμματος και του καταστατικού της Νέας Εταιρείας Σερβο-ελληνικής φιλίας εργάσθηκε ενεργά και δραστήρια για τη διοργάνωση εκθέσεων, συναυλιών και άλλων πολιτιστικών και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, οι οποίες συμβάλλουν στην γόνιμη συνεργασία μεταξύ των δύο λαών. Μια από τις δραστηριότητες της Νέας Εταιρείας Σερβο-ελληνικής φιλίας ήταν η συμμετοχή στη διοργάνωση της πλέον ασυνήθιστης ποδοσφαιρικής συνάντησης στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Την περίοδο των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας και του Βελιγραδίου, στο κέντρο του Βελιγραδίου, στο στάδιο της ποδοσφαιρικής ομάδας Partizan, στις 7 Απριλίου του 1999 παίχθηκε φιλικός ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ της Αθηναϊκής ΑΕΚ και της Partizan Βελιγραδίου. 
Ο σκοπός ήταν να 
διατυμπανιστεί το μεγαλείο και η ειλικρίνεια της φιλίας, η οποία συνδέει τους δύο λαούς. Και τότε συνέβη κάτι το αντίθετο προς όλους τους κανόνες και αρχές της αθλητικής άμιλλας. Οι οπαδοί της εντόπιας ομάδας χειροκροτούσαν και υποστήριζαν μεγαλόφωνα τους φιλοξενουμένους από την Αθήνα, ενώ η οπαδοί της ΑΕΚ, οι οποίοι συνόδευαν την ομάδα τους, στολισμένοι με σημαίες της Partizan, υποστήριζαν την ομάδα του Βελιγραδίου. Ο διαιτητής του αγώνα, κατόπιν κοινής συγκατάθεσης, διέκοψε τον αγώνα στο 65-το λεπτό για να προφθάσουν οι παίκτες και η ηγεσία της ομάδας να περάσουν στη γειτονική Ουγγαρία πρωτού πέσει η νύχτα, απ’ όπου συνέχισαν αεροπορικώς από τη Βουδαπέστη για την Αθήνα. 
